Στενές επαφές τρίτου Τύπου

Από το ρεπορτάζ της εφημερίδας Το Βήμα ‘Τα χαμόγελα δεν έκρυψαν την ψυχρότητα’ (21-06-09, Α11):

Το παγωμένο κλίμα που επικρατεί εσχάτως στις ελληνοτουρκικές σχέσεις κατεγράφη, παρά τα χαμόγελα, και κατά την εθιμοτυπική συνάντηση του πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή με τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χθες το απόγευμα στο Μέγαρο Μαξίμου. Τον κ. Ερντογάν συνόδευσαν στην Αθήνα ο νέος υπουργός Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου και ο υπουργός Επικρατείας και επικεφαλής της ομάδας διαπραγματεύσεων με την ΕΕ Εγκεμέν Μπαγίς.
[…]
Ο Πρωθυπουργός επανέφερε το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης που έχει ανέβει πολλές θέσεις στην κυβερνητική ατζέντα. Αν και η Αθήνα δεν έλαβε στις Βρυξέλλες την υποστήριξη που ανέμενε για κοινές ευρωπαϊκές δράσεις στο Θέμα της λαθρομετανάστευσης προκειμένου να πιεστεί και η Τουρκία, ο κ. Καραμανλής επιμένει ότι η 'Αγκυρα πρέπει να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο Επανεισδοχής που έχουν υπογράψει οι δύο χώρες από το 2001.

Δείτε εδώ όλο το ρεπορτάζ επιστημονικής φαντασίας και όποιος θέλει να αναδημοσιεύσει στο ιστολόγιό του από εδώ και στο εξής ρεπορτάζ και ειδήσεις που διάβασε στις εφημερίδες, θα πρέπει να τα ελέγχει δυο και τρεις φορές για την εγκυρότητά τους. Γιατί δεν ήταν μόνο μια εφημερίδα που δημοσίευσε το ίδιο άρθρο, ήταν τρεις παρακαλώ. Όχι τίποτε άλλο, αλλά επειδή τα ιστολόγια έχουν κατηγορηθεί πάμπολλες φορές ως υπαίτιοι ψευδών ειδήσεων... Τι έχουν τώρα να μας πουν για εκείνους που τρομοκρατούν τον κόσμο με τον "Τούρκο μπαμπούλα" κάθε φορά που θέλουν να κρύψουν άλλα σοβαρότερα και απολύτως πραγματικά θέματα και τώρα μας βομβαρδίζουν για "ένταση και παγωμένο κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις", για "εικονικές εισβολές των Τούρκων στα νησιά" για "παρενοχλήσεις των σκαφών μας και εντολές από την πλευρά τους να εγκαταλείψουν τα τουρκικά ύδατα"; Φταίμε μετά εμείς που δεν πιστεύουμε ότι συζήτησαν στην ευρωπαϊκή ένωση το θέμα των λαθρομεταναστών ούτε σχετικά με την άρνηση της Τουρκίας να κάνει υποχωρήσεις για να λυθεί η μεταξύ μας υποτιθέμενη ένταση γιατί, πολύ απλά, η ένταση αυτή είναι φτιαγμένη ειδικά για εσωτερική κατανάλωση..... παρά έπιναν καφέ μέχρι να περάσει η ώρα και να γυρίσει ο καθένας στη χώρα του; Άσε που τώρα μάθαμε και κάτι που δεν ξέραμε. Ότι, πολύ πιθανόν, όλα αυτά τα άρθρα και τα ρεπορτάζ τα έχουν έτοιμα προς δημοσίευση πριν αρχίσουν καν οι συναντήσεις της ευρωβουλής ή ακόμη και οι διεκδικήσεις και οι παρενοχλήσεις εκ μέρους του "άτακτου" γείτονά μας...

Οι επιπτώσεις της ακρίβειας και της ανεργίας

Και για να ευθυμήσουμε λιγάκι, δείτε μερικές από τις συνέπειες που επιφέρει η ανέχεια στον ελληνικό λαό. Προσέξτε ιδιαίτερα την εμπνευσμένη λαχανί δημιουργία, γιατί θα παίξει πολύ φέτος στις παραλίες...

Δείτε το εδώ:

Και τι μπορούμε να κάνουμε τώρα;

Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας προσπάθειας δημιουργίας έντασης, η οποία έχει φέρει στην πολιτική αλλά και στην καθημερινή ζωή πάρα πολλά ζητήματα. Πρώτα απ' όλα το μεταναστευτικό. Ακολουθούν τα ζητήματα της σκανδαλολογίας και της τρομοκρατίας, με αποτέλεσμα να έχει μπει επιτακτικά και το ζήτημα της "ανίκανης" κυβέρνησης και το πώς θα απαλλαγούμε από αυτήν. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχουμε και τον "μπαμπούλα" να σουλατσάρει στο Αιγαίο ανενόχλητος και να μας επιπλήττει για τη συμπεριφορά μας απέναντι στους μουσουλμάνους πολίτες "του". Για να μην αναφέρουμε το σκοπιανό και κάτι δειλές κινήσεις οι οποίες προσπαθούν να πείσουν τους Κρητικούς ότι ήρθε η ώρα να αρχίσουν να σκέφτονται σοβαρά την ιδέα περί ανεξαρτήτου κράτους -αυτό το τελευταίο βρίσκεται ακόμη σε βρεφική ηλικία.

Τι είναι άραγε όλα αυτά; Για την ανικανότητα της κυβέρνησης και γενικά του πολιτικού συστήματος και της αποτυχίας του το ξέραμε, δεν χρειαζόταν να μας το υπενθυμίσουν. Όπως ξέραμε ότι η τρομοκρατία είναι κατασκευασμένη καθώς και για την ύπαρξη του παρακράτους, το οποίο δεν δημιουργήθηκε τώρα. Και γιατί αυτή η αθρόα εισρροή λαθρομεταναστών, συνοδευόμενη από επιθετικότητα εκ μέρους τους; Και γιατί ξαφνικά την ανακάλυψαν όλοι εκείνοι που είχαν οικονομικά συμφέροντα να μην παραδέχονται ότι υπάρχει;

Όσο και να προσπαθώ δεν μπορώ να καταλάβω σε τι ακριβώς στοχεύουν όλα αυτά. Έχω αντιληφθεί από τις προηγούμενες ήδη βουλευτικές εκλογές -και τις πρόσφατες ευρωεκλογές βεβαίως- μια προσπάθεια που γίνεται ώστε να πληγεί το κύρος της κυβέρνησης, καθώς και την προσπάθεια των μεγάλων συγκροτημάτων του Τύπου να προωθήσουν την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, κατά προτίμηση σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ -άλλο αν δεν τους προέκυψε τελικά και τώρα για τις επόμενες εκλογές προσανατολίζονται σε συνεργασία ΠΑΣΟΚ - Οικολόγων. Το ότι το ΠΑΣΟΚ δεν υπήρξε ποτέ κόμμα σοσιαλιστικό το ήξερα από την αρχή και κανείς δεν με έπεισε ποτέ ότι ο σκοπός του δεν ήταν να "εκσυγχρονίσει" τη μεταπολιτευτική δεξιά και να φέρει τον ελληνικό λαό σε θέση να αφομοιώσει με τη θέλησή του τις επιταγές της ευρωπαϊκής ένωσης και, προ πάντων, να καθίσει φρόνιμα στο σπίτι του μπροστά στην τηλεόρασή του και να μην ασχολείται με τα κοινά -γι αυτό άλλωστε και μας έφτιαξε πολλά κανάλια.

Ποιος λοιπόν ο λόγος που κόπτονται να αναλάβει τη διαχείριση του συστήματος το ΠΑΣΟΚ και δεν τους κάνει η ΝΔ; Μήπως τόσα χρόνια οι ίδιοι δεν ήταν που προωθούσαν το δικομματικό σύστημα; Τι άλλαξε τώρα; Μήπως η ΝΔ δεν είναι αρκετά "εξυπηρετική"; Δεν νομίζω κάτι τέτοιο. Αυτό δυστυχώς θα πρέπει να περιμένω μήπως και το αντιληφθώ αργότερα, γιατί μάλλον είναι νωρίς ακόμη και θα φανεί όταν αναλάβει η νέα κυβέρνηση τι είναι αυτό που θέλει να κάνει, το οποίο δεν θα μπορούσε να το κάνει κάλλιστα η ΝΔ.

Εκείνο που είναι ξεκάθαρο είναι το γεγονός ότι γίνεται συστηματική προσπάθεια να τρομοκρατηθεί ο κόσμος, όχι μόνο με την εισρροή των λαθρομεταναστών. Έχουν μπει ήδη στην προσπάθεια αυτή και τα "μεγάλα μέσα", ο "μπαμπούλας" που λέγαμε. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι η Τουρκία σκοπεύει να ξεκινήσει πόλεμο με την Ελλάδα και όλα αυτά είναι για εσωτερική κατανάλωση. Γιατί όμως; Μόνο το γεγονός ότι θέλουν να αλλάξει ο Μανωλιός στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας δικαιολογεί τη χρήση των "μεγάλων μέσων"; Θα πει κάποιος ίσως ότι δεν φτάνουν πια τα ΜΜΕ για να μας πείθουν τι θα ψηφίσουμε, γιατί τώρα πια ξυπνήσαμε. Προσωπικά δεν βλέπω κάτι τέτοιο, όταν υπάρχει ακόμη ένα σημαντικό ποσοστό που ψηφίζει τα δυο κόμματα τα οποία και ένας στραβός βλέπει ότι καταστρέφουν την Ελλάδα. Νομίζω ότι φτάνουν τα ΜΜΕ και περισσεύουν και μάλλον έχουμε γυρίσει πλευρό παρά έχουμε ξυπνήσει.

Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι κάτι παίζεται, κάτι το οποίο είναι τόσο ομιχλώδες, ώστε να μην το έχει αντιληφθεί κανείς ακόμη στην πλήρη έκτασή του. Το μόνο που μπορείς να καταφέρεις είναι να πιάσεις κάποιες άκρες, οι οποίες δεν έχουν όλες σχέση με αυτές που πιάνει κάποιος άλλος, οι οποίες με τη σειρά τους είναι τελείως διαφορετικές από αυτές που έχει πιάσει ένας τρίτος. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι μπαίνουν σε εφαρμογή τα σχέδια που έγιναν από τη στιγμή που γίναμε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλλον αυτοί που άρχισαν να τα βάζουν σε εφαρμογή κρίνουν ότι είμαστε σε θέση να τα αφομοιώσουμε. Η εισρροή μεταναστών δεν είναι τυχαία και δεν γίνεται μόνο στην Ελλάδα. Και αν η Ελλάδα αρχίσει να... ψιλοβουλιάζει από το βάρος τους, όταν γίνουν πια τόσοι πολλοί, τότε μάλλον θα αναγκαστεί να τους στείλει, κρυφά ή φανερά, προς τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη. Μήπως αυτός είναι ο αρχικός στόχος; Η κατάληψη δηλαδή της Ευρώπης συνολικά από φτηνά εργατικά χέρια εξαθλιωμένων μεταναστών, τους οποίους το ίδιο το σύστημα έχει εξαθλιώσει; Πολύ πιθανόν.

Ο ρόλος που θα παίξουν στο μέλλον οι μετανάστες που θα μείνουν τελικά στην Ελλάδα έχει ήδη φανεί. Εφόσον θα τους παραχωρηθούν ιδιόκτητα σπίτια, τζαμιά και μόνιμη εργασία και, το σημαντικότερο, θα τους δοθεί και η ελληνική υπηκοότητα, αυτομάτως οι Έλληνες γίνονται μειονότητες μέσα στην ίδια την Ελλάδα, όπου η ψήφος τους δεν θα μετράει και πολύ -εφόσον οι μετανάστες θα επηρεάζουν σημαντικά το εκλογικό αποτέλεσμα λόγω του μεγάλου αριθμού τους- και στο τέλος θα καταλήξουν εξαθλιωμένοι από την ανεργία και την ανέχεια ιθαγενείς, οι οποίοι θα ζητιανεύουν δουλειά και ένα μέρος για να μένουν. Όπως λοιπόν μπορεί να αντιληφθεί κανείς, δεν υπάρχει πια χρόνος ούτε για αντίδραση ούτε για ξεσήκωμα του ελληνικού λαού ούτε για "σωστή" χρήση της ψήφου. Νομίζω ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει από τα χέρια μας και δεν είναι πλέον αποκλειστικά ελληνική υπόθεση αλλά πανευρωπαϊκή, μόνο που οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ακόμη δεν το ξέρουν, όπως άλλωστε δεν το ξέρουμε κι εμείς. Και όσο δεν το ξέρουμε και δεν το ξέρουν δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε τίποτα μόνοι μας και μόνοι τους.

Το πολιτικό σύστημα καταρρέει... Ας πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας.

Το πολιτικό σύστημα δεν βρίσκεται ένα βήμα πριν την κατάρρευση. Επί της ουσίας έχει ήδη καταρρεύσει. Κι αυτή την πραγματικότητα την πιστοποιούν και ταυτόχρονα την προσδιορίζουν, πολύ συγκεκριμένες σταθερές που έχουν αυξημένο ειδικό βάρος και επιδρούν με τρόπο καταλυτικό στην ίδια την αυτοβιωσιμότητα του.
Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

1. Το πολιτικό σύστημα αποϊδεολογικοποιήθηκε. Και εξαντλεί την περισπούδαστη δυναμική του, σε τεχνικές διαχείρισης. Και με μέτρο την τεχνοκρατικότητα και την αυξημένη ή μη ικανότητα του καλού διαχειριστή, επιχειρείται ο εγκλωβισμός των μαζών στη λογική του «καταλληλότερου», του «ανικανότερου» ή στην καλύτερη περίπτωση του λιγότερο …τσαρλατάνου.
2. Το πολιτικό σύστημα αποχρωματίστηκε εθνικά. Οι παράγοντες του δείχνουν σκυμμένοι πάνω σ έναν πάγκο εργασίας, επιχειρούν να δημιουργήσουν γράφοντας ή και σβήνοντας σ ένα σχέδιο επί χάρτου κοκορομαχώντας πάνω και γύρω από αυτό. Σημείο κλειδί είναι ότι αυτό το σχέδιο στερείται …ΕΠΙΚΕΦΑΛΙΔΑΣ. Αυτό το σχέδιο δεν γράφει πουθενά τη λέξη Ελλάδα. Πουθενά δεν αναφέρεται η λέξη Ελληνικός λαός. Δείχνει να είναι μια παράξενη παρτίδα πόκερ, όπου ο καθένας καυχιέται για τη δική του μαστοριά ή αναζητά σε ευτελή επιχειρήματα τη δικαιολογία για ν ακουμπήσει πάνω σ αυτήν τον ερασιτεχνισμό του.
Νικητής θα είναι κάποιος «καταλληλότερος» και χαμένος μόνιμα, το σημείο
του χάρτη που λέγεται Ελλάδα καθώς και οι ιθαγενείς που το κατοικούν.
3. Το πολιτικό σύστημα δε διαθέτει πρόγραμμα, σχέδιο, προσανατολισμό, σαφέστατα προσδιορισμένες και ιεραρχημένες προτεραιότητες. Στερείται ορίων και αρχών. Δεν προσδιορίζει κόκκινες γραμμές γύρω από τις οποίες οφείλει να χαλιναγωγεί τη δράση του. Βαδίζει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Καιροσκοπεί χωρίς να έχει αποσαφηνισμένο κανενός είδους μακρόπνοο σχεδιασμό και το σημαντικότερο… Δεν έχει στο μυαλό του ξεκαθαρισμένο το αυτονόητο. Το με ποιόν θα πάει δηλαδή και ποιόν θ αφήσει.

Αυτό το πολιτικό σύστημα καθίσταται εκ των πραγμάτων επικίνδυνο και ζημιογόνο για το λαό και τον τόπο.

Τα σχέδια της παγκοσμιοποίησης βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Απέναντι σ αυτά η ανικανότητα και η επικινδυνότητα του πολιτικού συστήματος μεγαλουργεί.

Οι απόλυτα προσκυνημένες συνιστώσες του (ΣΥΡΙΖΑ, οικολόγοι, αναρχικοί, φερετζοκουκουλοφόροι κλπ), απαντούν σ αυτά με την επικίνδυνη επιλογή του εθνομηδενισμού. Και ήρθε ο ματωμένος Δεκέμβρης στην Αθήνα για να τους βγάλει τις κουκούλες και να φανεί ξεκάθαρα το τερατόμορφο πρόσωπό τους.
Εκλογικά αποδυναμώθηκαν, αλλά τα ψήγματα της επικίνδυνης αντίληψής τους παραμένουν επικίνδυνα παρόντα στα μυαλά των συμβιβασμένων πολιτικών...

η συνέχεια εδω:
http://ellinikoforum.blogspot.com/

Σ.Σ.
Συγνώμη που το μετακίνησα, αλλά ποιος λες ότι θα το έβλεπε εκεί κάτω που το έβαλες;

«Ανεπαισθήτως» υπόδουλοι

Του Χρήστου Γιανναρά
Oι Ευρωεκλογές 2009 επιβεβαίωσαν τη διαπίστωση ότι η ελλαδική κοινωνία δεν έχει τις προϋποθέσεις να ανακάμψει από την παρακμιακή αποσύνθεση.
Η χωρίς σκέψη και κρίση από εθισμό ψήφος στα δύο «κόμματα εξουσίας» (ομολογημένη σε δημοσκοπήσεις προεκλογικές) διατήρησε ποσοστό αποκαρδιωτικά υψηλό. Το δίδυμο των αυτουργών της διάλυσης του κράτους και της καταλήστευσης του κοινωνικού χρήματος, οι κραυγαλέα ανίκανοι να επιλύσουν στοιχειώδη, καίρια προβλήματα της οργανωμένης συμβίωσης, αμνηστεύθηκαν και επιβραβεύτηκαν από τα δύο τρίτα και πλέον των πολιτών που έφτασαν ώς την κάλπη.
Που σημαίνει: τα δύο τρίτα των όσων εψήφισαν αποφασίζουν για τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους χωρίς να έχουν καταλάβει τι συνέπειες έχει ο εξωφρενικός υπερδανεισμός του κράτους, η κατεστημένη κλοπή του κρατικού κορβανά, η θεσμοποιημένη αναξιοκρατία, η δημοσιοϋπαλληλοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων και ανυπαρξία συλλογικής άμυνας, η καλπάζουσα δημογραφική φθίση, η διάλυση του σχολειού και ο εξευτελισμός των πανεπιστημίων, η επικρεμάμενη κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος, η συντελεσμένη χρεοκοπία του συστήματος υγείας. Για πολλοστή φορά παραγράφηκαν με την ψήφο της πλειονότητας τα κοινωνικά και πολιτικά εγκλήματα της ιδιοτελούς έμπρακτης σύμπνοιας των «κομμάτων εξουσίας».
Τα δύο τρίτα των όσων εψήφισαν αποδείχθηκαν δίχως την ικανότητα να αντιληφθούν τι σημαίνει, για το συμφέρον τους και για την αξιοπρέπειά τους, το ψευδοδίλημμα ανάμεσα σε έναν παραλυτικά άτολμο και σε έναν ανήκεστα μειονεκτικό σε φυσικά προσόντα πρωθυπουργό. Οι Ευρωεκλογές επιβεβαίωσαν οδυνηρά ότι στην Ελλάδα σήμερα οι δείχτες της κατά κεφαλήν ικανότητας για κριτική σκέψη και διάκριση ποιοτήτων έχουν φτάσει στα επίπεδα τριτοκοσμικών κοινωνιών – η διαπίστωση επικυρώνεται και από τις μετρήσεις των τηλεοπτικών προτιμήσεων του πληθυσμού.

Η συνέχεια εδώ:

Τα πραγματικά αποτελέσματα των εκλογών

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

Δείτε εδώ περισσότερες λεπτομέρειες

Περί Αποχής

Καιρό έχω να γράψω κάτι. Πού καιρός και διάθεση με τόσα προβλήματα που μαζεύτηκαν τελευταία. Θα μιλήσω λοιπόν σήμερα περί αποχής από τις ευρωεκλογές. Μεγάλο ποσοστό το 47%, η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Και βλέπω σε πολλά ιστολόγια να αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να πέσουν τόσο έξω οι δημοσκοπήσεις όσον αφορά στη διαφορά των δυο μεγάλων κομμάτων αλλά και των μικρότερων.

Θα πω κατ' αρχήν τη γνώμη μου σχετικά με τις δημοσκοπήσεις. Νομίζω ότι ήταν φυσικό να πέσουν έξω. Δεν πρόκειται ούτε για "στρατευμένους" δημοσκόπους ούτε για "νοθεία" των εκλογών, όπως πιστεύουν πολλοί. Ο λόγος είναι πολύ απλά ότι όταν έκαναν τις δημοσκοπήσεις ρωτουσαν τον κόσμο: Τι θα ψηφίσετε στις εκλογές; ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΛΑΟΣ, Οικολόγους, Άλλο Κόμμα, Άκυρο ή Λευκό; Και έβγαλαν τα αποτελέσματα βάσει αυτού του ερωτηματολογίου. Άν όμως είχαν προσθέσει στις ερωτήσεις και την αποχή, νομίζω ότι δεν θα έπεφταν και πολύ έξω στα αποτελέσματά τους. Θεώρησαν όμως δεδομένο ότι οι Έλληνες αποκλείεται να κάνουν αποχή περισσότερο απ' ό,τι συνηθιζόταν μέχρι σήμερα. Κι εκεί την πάτησαν. Ας πρόσεχαν...

Ας ασχοληθούμε λοιπόν τώρα με αυτή την αποχή. Τι είναι αποχή και τι σημαίνει; Σημαίνει μήπως αδιαφορία για την πολιτική; Σημαίνει ένα κάποιο μήνυμα προς τους κυβερνώντες αυτού του τόπου ή μήπως, όπως διάβασα σε κάποιο ιστολόγιο, σημαίνει ότι όλη η Ευρώπη γυρίζει την πλάτη της στην πολιτική; Αυτοί είναι λοιπόν οι λόγοι για τους οποίους μια ολόκληρη Ευρώπη δεν θέλει να πάει να ψηφίσει ειδικά στις ευρωεκλογές; Τότε λοιπόν, αφού όλος αυτός ο κόσμος έχει σιχαθεί τους πολιτικούς και την πολιτική γενικότερα και αποφασίζει να πάει για μπάνιο, γιατί πάει και ψηφίζει στις εθνικές εκλογές; Δεν ανήκουν στην πολιτική σφαίρα αυτές; Είναι μήπως κάτι άλλο;

Λοιπόν, νομίζω ότι η αποχή από τις ευρωεκλογές δεν έχει καμία σχέση με αδιαφορία των πολιτών για την πολιτική και όλα τα συναφή. Ούτως ή άλλως, αποχή σημαίνει ότι δεν πάω να ψηφίσω γιατί δεν θεωρώ νόμιμο το σχήμα το οποίο μου ζητάει να στείλω εκπρόσωπο ή γιατί δεν συμφωνώ για άλλους λόγους με την ύπαρξή του και δεν θέλω να συμμετέχω στο συγκεκριμένο αυτό σχήμα.

Όσον αφορά στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, όσοι συνειδητά δεν πάνε να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές θεωρούν ότι το σχήμα αυτό όχι μόνο δεν εξυπηρετεί τους λαούς της Ευρώπης, αλλά αντιθέτως τους ζημιώνει. Θεωρούν ότι είναι ένα σχήμα το οποίο δημιουργήθηκε από τους Ευρωπαίους κεφαλαιοκράτες με σκοπό να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους, τα οποία είναι αντίθετα με τα συμφέροντα των λαών, και μάλιστα αυθαίρετα και χωρίς να ρωτήσουν κανέναν τη γνώμη του. Μας καλούν λοιπόν κάθε πέντε χρόνια να νομιμοποιούμε με την ψήφο μας τις όποιες αποφάσεις θα παίρνουν εις βάρος μας και όχι μέσα στο ευρωκοινοβούλιο στο οποίο θα στείλουμε εμείς τους εκπροσώπους μας, γιατί ο ρόλος του είναι καθαρά διακοσμητικός και όχι για να παίρνει αποφάσεις, όπως διακοσμητικός είναι πια και ο ρόλος του κάθε εθνικού Κοινοβουλίου μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήδη αυτό το έχουν πια καταλάβει ακόμη και αυτοί που ψηφίζουν δεξιά κόμματα και αυτό φάνηκε από τη μεγάλη αποχή. Δεν φαντάζομαι να πιστεύει κανείς ότι όλοι αυτοί που δεν ψήφισαν είναι αριστεροί ή έστω απλώς προοδευτικών αντιλήψεων; Ήδη έχει αρχίσει η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πλήττει όλα τα κοινωνικά στρώματα και κανείς πια δεν μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια στην οικονομική δυσχέρεια που αντιμετωπίζει καθημερινά, στην προσπάθεια ενσωμάτωσης με βίαιο τρόπο των λαών της Ευρώπης και την κατάργηση της εθνικής τους ταυτότητας, το κλείσιμο των επιχειρήσεων και την αντικατάστασή τους από τις ευρωπαϊκές πολυεθνικές, τη μεταφορά των βιομηχανιών σε άλλες χώρες της ΕΟΚ όπου τα μεροκάματα είναι χαμηλότερα, την ακρίβεια και την ανεργία και τι να πρωτοαναφέρεις -για να μην ασχοληθούμε και με αυτά που μας έχουν για μετά...

Τι κάνουν λοιπόν τα κόμματα για όλα αυτά; Δεν θα ασχοληθώ με τα δυο μεγάλα, γιατί αυτά κάνουν ό,τι είναι στη φύση τους να κάνουν: να κάνουν πλύση εγκεφάλου στον κόσμο μέσω των ΜΜΕ για να τον πείθουν με το καλό ή με το άγριο να πηγαίνει να ψηφίσει. Αυτός είναι ο ρόλος τους και πολύ καλά κάνουν. Θα ασχοληθώ με τα άλλα, των οποίων ο ρόλος δεν είναι τόσο ξεκάθαρος. Υπάρχουν καταρχήν τα αριστερά κόμματα, τα οποία υποτίθεται αγωνίζονται για την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού. Τι μας λένε λοιπόν αυτά τα κόμματα;

Το ένα μας λέει να στείλουμε πολλούς βουλευτές στο σχήμα-μαϊμού που λέγεται Ευρωκοινοβούλιο, έτσι ώστε να μπορέσει να ακουστεί η φωνή της Ελλάδας. Γιατί αν δεν ακουστεί η φωνή της Ελλάδας κανένας μέσα σε αυτό το κοινοβούλιο δεν θα είναι σε θέση να καταλάβει τι μπορεί να θέλει ο Ελληνικός λαός για να ζει αξιοπρεπώς. Και δεν φτάνει βεβαίως ένας βουλευτής ή δυο ή έστω τρεις. Διότι αυτοί εκεί μέσα έχουν τόσο χαμηλό IQ, που θα πρέπει να πάνε από πέντε βουλευτές και πάνω για να μπορέσουν να εμπεδώσουν τα αιτήματά μας. Έτσι λοιπόν ζητάνε την ψήφο μας για να στείλουν πολλούς βουλευτές, να φωνάξουν όλοι μαζί για να μπορέσουν να ακουστούν, αλλιώς δεν υπάρχει ελπίδα με τόσους ανόητους που είναι εκεί μέσα. Και βεβαίως δείχνουμε ανυπακοή στην ΕΟΚ, άσχετα αν συμμετέχουμε στο σχήμα. Και πώς θα δείξουμε την ανυπακοή μας αφού συμμετέχουμε σε ένα σχήμα με το οποίο δεν συμφωνούμε; Μα είναι προφανές: δεν θα ψηφίζουμε τις εισηγήσεις τους...

Το άλλο μας λέει ότι η ΕΟΚ φτιάχτηκε από τα μονοπώλια για τα μονοπώλια, όμως θα πρέπει να στείλουμε κι εμείς βουλευτές από το κόμμα τους, ώστε αυτοί οι βουλευτές να μπορέσουν να κάνουν εκεί μέσα ένα είδος φράξιας για να μετατραπεί με αυτό τον τρόπο από ΕΟΚ των μονοπωλίων σε ΕΟΚ των εργαζομένων. Και για να γίνει βεβαίως αυτό, χρειάζονται και αυτοί πολλούς βουλευτές, αλλιώς τι φράξια θα κάνουν με ένα άτομο;

Με τα πράσινα, μπλε και μαύρα μικρά άλογα... ε... συγνώμη, κόμματα ήθελα να πω, δεν θα ασχοληθώ καθόλου. Αυτά έτσι κι αλλιώς δημιουργήθηκαν για να αποπροσανατολίζουν τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους μην τυχόν και αρχίσουν να σκέπτονται περίεργα -και κάνουν άψογα θα έλεγα αυτή τη δουλειά.

Θα πρέπει μήπως να αναλύσω γιατί δεν στέκει κανένα από τα επιχειρήματα των δυο "αριστερών" κομμάτων; Δεν νομίζω ότι χρειάζεται. Δεδομένων των εκλογικών αποτελεσμάτων και το 47% της αποχής θα θεωρήσω ότι ένας στους δυο Έλληνες έχει καταλάβει πια τι παίζεται και δεν χρειάζεται αναλύσεις. Και εφόσον η υπέρβαση έγινε, θα θεωρήσω ότι το επόμενο βήμα είναι η συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι μόνο με τον αγώνα ενάντια στην ΕΟΚ και στη συντονισμένη πανευρωπαϊκή προσπάθεια διάλυσής της θα απαλλαγούμε από αυτήν. Έξω από αυτήν και όχι από μέσα. Με τη συνεργασία όλων όσων είναι εναντίον της και όχι στέλνοντας εκπροσώπους για να κουβεντιάζουν. Με λίγα λόγια, η αποχή από τις ευρωεκλογές είναι πολιτική πράξη και όχι αδιαφορία, άσχετα αν όλοι αυτοί που απείχαν το έχουν συνειδητοποιήσει ή όχι. Γιατί αυτό που πιστεύω είναι ότι οι μισοί από αυτούς που δεν πήγαν να ψηφίσουν δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη τι ακριβώς έκαναν, αλλά θα το συνειδητοποιήσουν και μάλιστα πολύ σύντομα. Όταν κάνεις ένα βήμα και ξεκολλάς, είναι πολύ εύκολο μετά να κάνεις και δεύτερο και τρίτο. Ας έχουν λοιπόν το νου τους στην ΕΟΚ, γιατί απ' ό,τι φαίνεται οι Ευρωπαίοι δεν συμφωνούν να τους έχουν στο σβέρκο τους για πολύ καιρό ακόμη χωρίς να αντιδρούν.

ΥΓ Θα παρακαλέσω όσους ασχολούνται με την ψυχανάλυση των απεχόντων, να μας επιτρέψουν να ξέρουμε καλύτερα από εκείνους τους λόγους για τους οποίους δεν πάμε να ψηφίσουμε και ας καταναλώσουν τη φαιά ουσία τους σε κάποιο άλλο θέμα -υπάρχουν άπειρα θέματα για να ασχοληθούν.