Περί Αποχής

Καιρό έχω να γράψω κάτι. Πού καιρός και διάθεση με τόσα προβλήματα που μαζεύτηκαν τελευταία. Θα μιλήσω λοιπόν σήμερα περί αποχής από τις ευρωεκλογές. Μεγάλο ποσοστό το 47%, η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Και βλέπω σε πολλά ιστολόγια να αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να πέσουν τόσο έξω οι δημοσκοπήσεις όσον αφορά στη διαφορά των δυο μεγάλων κομμάτων αλλά και των μικρότερων.

Θα πω κατ' αρχήν τη γνώμη μου σχετικά με τις δημοσκοπήσεις. Νομίζω ότι ήταν φυσικό να πέσουν έξω. Δεν πρόκειται ούτε για "στρατευμένους" δημοσκόπους ούτε για "νοθεία" των εκλογών, όπως πιστεύουν πολλοί. Ο λόγος είναι πολύ απλά ότι όταν έκαναν τις δημοσκοπήσεις ρωτουσαν τον κόσμο: Τι θα ψηφίσετε στις εκλογές; ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΛΑΟΣ, Οικολόγους, Άλλο Κόμμα, Άκυρο ή Λευκό; Και έβγαλαν τα αποτελέσματα βάσει αυτού του ερωτηματολογίου. Άν όμως είχαν προσθέσει στις ερωτήσεις και την αποχή, νομίζω ότι δεν θα έπεφταν και πολύ έξω στα αποτελέσματά τους. Θεώρησαν όμως δεδομένο ότι οι Έλληνες αποκλείεται να κάνουν αποχή περισσότερο απ' ό,τι συνηθιζόταν μέχρι σήμερα. Κι εκεί την πάτησαν. Ας πρόσεχαν...

Ας ασχοληθούμε λοιπόν τώρα με αυτή την αποχή. Τι είναι αποχή και τι σημαίνει; Σημαίνει μήπως αδιαφορία για την πολιτική; Σημαίνει ένα κάποιο μήνυμα προς τους κυβερνώντες αυτού του τόπου ή μήπως, όπως διάβασα σε κάποιο ιστολόγιο, σημαίνει ότι όλη η Ευρώπη γυρίζει την πλάτη της στην πολιτική; Αυτοί είναι λοιπόν οι λόγοι για τους οποίους μια ολόκληρη Ευρώπη δεν θέλει να πάει να ψηφίσει ειδικά στις ευρωεκλογές; Τότε λοιπόν, αφού όλος αυτός ο κόσμος έχει σιχαθεί τους πολιτικούς και την πολιτική γενικότερα και αποφασίζει να πάει για μπάνιο, γιατί πάει και ψηφίζει στις εθνικές εκλογές; Δεν ανήκουν στην πολιτική σφαίρα αυτές; Είναι μήπως κάτι άλλο;

Λοιπόν, νομίζω ότι η αποχή από τις ευρωεκλογές δεν έχει καμία σχέση με αδιαφορία των πολιτών για την πολιτική και όλα τα συναφή. Ούτως ή άλλως, αποχή σημαίνει ότι δεν πάω να ψηφίσω γιατί δεν θεωρώ νόμιμο το σχήμα το οποίο μου ζητάει να στείλω εκπρόσωπο ή γιατί δεν συμφωνώ για άλλους λόγους με την ύπαρξή του και δεν θέλω να συμμετέχω στο συγκεκριμένο αυτό σχήμα.

Όσον αφορά στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, όσοι συνειδητά δεν πάνε να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές θεωρούν ότι το σχήμα αυτό όχι μόνο δεν εξυπηρετεί τους λαούς της Ευρώπης, αλλά αντιθέτως τους ζημιώνει. Θεωρούν ότι είναι ένα σχήμα το οποίο δημιουργήθηκε από τους Ευρωπαίους κεφαλαιοκράτες με σκοπό να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους, τα οποία είναι αντίθετα με τα συμφέροντα των λαών, και μάλιστα αυθαίρετα και χωρίς να ρωτήσουν κανέναν τη γνώμη του. Μας καλούν λοιπόν κάθε πέντε χρόνια να νομιμοποιούμε με την ψήφο μας τις όποιες αποφάσεις θα παίρνουν εις βάρος μας και όχι μέσα στο ευρωκοινοβούλιο στο οποίο θα στείλουμε εμείς τους εκπροσώπους μας, γιατί ο ρόλος του είναι καθαρά διακοσμητικός και όχι για να παίρνει αποφάσεις, όπως διακοσμητικός είναι πια και ο ρόλος του κάθε εθνικού Κοινοβουλίου μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήδη αυτό το έχουν πια καταλάβει ακόμη και αυτοί που ψηφίζουν δεξιά κόμματα και αυτό φάνηκε από τη μεγάλη αποχή. Δεν φαντάζομαι να πιστεύει κανείς ότι όλοι αυτοί που δεν ψήφισαν είναι αριστεροί ή έστω απλώς προοδευτικών αντιλήψεων; Ήδη έχει αρχίσει η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πλήττει όλα τα κοινωνικά στρώματα και κανείς πια δεν μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια στην οικονομική δυσχέρεια που αντιμετωπίζει καθημερινά, στην προσπάθεια ενσωμάτωσης με βίαιο τρόπο των λαών της Ευρώπης και την κατάργηση της εθνικής τους ταυτότητας, το κλείσιμο των επιχειρήσεων και την αντικατάστασή τους από τις ευρωπαϊκές πολυεθνικές, τη μεταφορά των βιομηχανιών σε άλλες χώρες της ΕΟΚ όπου τα μεροκάματα είναι χαμηλότερα, την ακρίβεια και την ανεργία και τι να πρωτοαναφέρεις -για να μην ασχοληθούμε και με αυτά που μας έχουν για μετά...

Τι κάνουν λοιπόν τα κόμματα για όλα αυτά; Δεν θα ασχοληθώ με τα δυο μεγάλα, γιατί αυτά κάνουν ό,τι είναι στη φύση τους να κάνουν: να κάνουν πλύση εγκεφάλου στον κόσμο μέσω των ΜΜΕ για να τον πείθουν με το καλό ή με το άγριο να πηγαίνει να ψηφίσει. Αυτός είναι ο ρόλος τους και πολύ καλά κάνουν. Θα ασχοληθώ με τα άλλα, των οποίων ο ρόλος δεν είναι τόσο ξεκάθαρος. Υπάρχουν καταρχήν τα αριστερά κόμματα, τα οποία υποτίθεται αγωνίζονται για την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού. Τι μας λένε λοιπόν αυτά τα κόμματα;

Το ένα μας λέει να στείλουμε πολλούς βουλευτές στο σχήμα-μαϊμού που λέγεται Ευρωκοινοβούλιο, έτσι ώστε να μπορέσει να ακουστεί η φωνή της Ελλάδας. Γιατί αν δεν ακουστεί η φωνή της Ελλάδας κανένας μέσα σε αυτό το κοινοβούλιο δεν θα είναι σε θέση να καταλάβει τι μπορεί να θέλει ο Ελληνικός λαός για να ζει αξιοπρεπώς. Και δεν φτάνει βεβαίως ένας βουλευτής ή δυο ή έστω τρεις. Διότι αυτοί εκεί μέσα έχουν τόσο χαμηλό IQ, που θα πρέπει να πάνε από πέντε βουλευτές και πάνω για να μπορέσουν να εμπεδώσουν τα αιτήματά μας. Έτσι λοιπόν ζητάνε την ψήφο μας για να στείλουν πολλούς βουλευτές, να φωνάξουν όλοι μαζί για να μπορέσουν να ακουστούν, αλλιώς δεν υπάρχει ελπίδα με τόσους ανόητους που είναι εκεί μέσα. Και βεβαίως δείχνουμε ανυπακοή στην ΕΟΚ, άσχετα αν συμμετέχουμε στο σχήμα. Και πώς θα δείξουμε την ανυπακοή μας αφού συμμετέχουμε σε ένα σχήμα με το οποίο δεν συμφωνούμε; Μα είναι προφανές: δεν θα ψηφίζουμε τις εισηγήσεις τους...

Το άλλο μας λέει ότι η ΕΟΚ φτιάχτηκε από τα μονοπώλια για τα μονοπώλια, όμως θα πρέπει να στείλουμε κι εμείς βουλευτές από το κόμμα τους, ώστε αυτοί οι βουλευτές να μπορέσουν να κάνουν εκεί μέσα ένα είδος φράξιας για να μετατραπεί με αυτό τον τρόπο από ΕΟΚ των μονοπωλίων σε ΕΟΚ των εργαζομένων. Και για να γίνει βεβαίως αυτό, χρειάζονται και αυτοί πολλούς βουλευτές, αλλιώς τι φράξια θα κάνουν με ένα άτομο;

Με τα πράσινα, μπλε και μαύρα μικρά άλογα... ε... συγνώμη, κόμματα ήθελα να πω, δεν θα ασχοληθώ καθόλου. Αυτά έτσι κι αλλιώς δημιουργήθηκαν για να αποπροσανατολίζουν τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους μην τυχόν και αρχίσουν να σκέπτονται περίεργα -και κάνουν άψογα θα έλεγα αυτή τη δουλειά.

Θα πρέπει μήπως να αναλύσω γιατί δεν στέκει κανένα από τα επιχειρήματα των δυο "αριστερών" κομμάτων; Δεν νομίζω ότι χρειάζεται. Δεδομένων των εκλογικών αποτελεσμάτων και το 47% της αποχής θα θεωρήσω ότι ένας στους δυο Έλληνες έχει καταλάβει πια τι παίζεται και δεν χρειάζεται αναλύσεις. Και εφόσον η υπέρβαση έγινε, θα θεωρήσω ότι το επόμενο βήμα είναι η συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι μόνο με τον αγώνα ενάντια στην ΕΟΚ και στη συντονισμένη πανευρωπαϊκή προσπάθεια διάλυσής της θα απαλλαγούμε από αυτήν. Έξω από αυτήν και όχι από μέσα. Με τη συνεργασία όλων όσων είναι εναντίον της και όχι στέλνοντας εκπροσώπους για να κουβεντιάζουν. Με λίγα λόγια, η αποχή από τις ευρωεκλογές είναι πολιτική πράξη και όχι αδιαφορία, άσχετα αν όλοι αυτοί που απείχαν το έχουν συνειδητοποιήσει ή όχι. Γιατί αυτό που πιστεύω είναι ότι οι μισοί από αυτούς που δεν πήγαν να ψηφίσουν δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη τι ακριβώς έκαναν, αλλά θα το συνειδητοποιήσουν και μάλιστα πολύ σύντομα. Όταν κάνεις ένα βήμα και ξεκολλάς, είναι πολύ εύκολο μετά να κάνεις και δεύτερο και τρίτο. Ας έχουν λοιπόν το νου τους στην ΕΟΚ, γιατί απ' ό,τι φαίνεται οι Ευρωπαίοι δεν συμφωνούν να τους έχουν στο σβέρκο τους για πολύ καιρό ακόμη χωρίς να αντιδρούν.

ΥΓ Θα παρακαλέσω όσους ασχολούνται με την ψυχανάλυση των απεχόντων, να μας επιτρέψουν να ξέρουμε καλύτερα από εκείνους τους λόγους για τους οποίους δεν πάμε να ψηφίσουμε και ας καταναλώσουν τη φαιά ουσία τους σε κάποιο άλλο θέμα -υπάρχουν άπειρα θέματα για να ασχοληθούν.