Μαργαριτάρια εξετάσεων

Αποσπάσματα από την έκθεση ιδεών κατά τας εισαγωγικάς εξετάσεις εις την Σχολήν Υπενωμοταρχών του Νομού Θεσσαλονίκης, κατά το έτος 1956.

ΘΕΜΑ: «Χρόνου Φείδου»

1. Ο χρόνος του φείδου είναι ως εξής: τον μήνα Μάιον εξέρχεται από την φωλεάν του ζητώντας την τροφήν του, τρώγει τα πιο καταστρεπτικά έντομα που βλάπτουν εις την γεωργίαν, όχι μόνον έντομα, αλλά και διάφορα ποντικάκια. Στο διάστημα της περιόδου, όχι μόνον τρώγει, αλλά και εναποθηκεύει, διότι εισέρχεται εις την χειμερινήν νάρκην. Είναι τα φίδια τα οποία είναι βλαβερά εις τον άνθρωπον, διότι δαγκώνουν και έχουν δηλητήριον, ζούνε πολλά χρόνια και υπάρχουν πολλών ειδών μικρά και μεγάλα.

2. Χρόνου φείδου είναι ο χρόνος ή το χρήμα ή και ο πλούτος που χάνει κανείς όταν δεν σπεύδει αμέσως εις τον χρόνον διά το χρήμα και τον πλούτο που σκορπά, δηλαδή τον σπαταλά ή τον διαθέτει εκεί που δεν χρειάζεται να τον διαθέσει.

3. Ο χρόνος χωρίζεται εις τέσσαρας εποχάς, την άνοιξιν, καλοκαίρι, φθινόπωρον και χειμών. Αυτάς τα εποχάς όλος ο κόσμος τους θέλει, διότι ο καθείς μας εις τας εποχάς αυτάς βρίσκει και τας ημέρας τας οποίας τας εκτιμά. Όλοι μας οι Έλληνες τας τιμούμεν, αύται δε είναι η 25^η Μαρτίου κ.ά.

4. Διά να καθορίσωμεν τον χρόνον φείδου αιτείται μεγάλη ευφυίαν και ψυχραιμίαν εις εμπόδια της φύσεως, που πρόκειται να μας παρουσιασθούν δια το όφελός μας. Πολλά παραδείγματα είναι που μπορεί κανείς να κερδίσει τον χρόνον του φείδου.

5. Ο φθινόπωρος είναι μια από τας εποχάς του έτους. Έπειτα έρχεται ο χειμώνας με τας πολλάς βροχάς και μετά έχομεν τν ωραίαν εποχήν. Τότε βγαίνει από την φωλεάν του ο όφις φείδος εις ταχύτατον χρόνον και ψάχνει για τροφήν.

6. Ο Φείδος ήταν ένας εκ των μεγάλων σοφών της Πατρίδος μας και ήκμασε κατά την εποχήν του μεσαίωνος. Κατήργησεν το επικρατούν κατά την του μεσαίωνα ημερολόγιον και ώρισε νέον, γι αυτό και εκείνον τον χρόνον που έγινε η αλλαγή ονομάσθηκε ο Χρόνος του Φείδου.

7. Εις κάθε μας ενέργειαν πρέπει να είμεθα ενεργητικοί ως ο όφις. Ο όφις, όταν ενεργήση επίθεσιν κατά τινος εμψύχου αντικειμένου, δεν έχει καμμίαν καθυστέρησιν κατά την αρχικήν του απόφασιν. Το αποτέλεσμα δεν γνωρίζεται ποιο θα είναι, πάντως θα την εκτελέση παρ’ όλην την σωματικήν του διάπλασιν. Εφ’ όσον ο όφις έχει αυτήν την ενεργητικότητα, έστω και αν αποτύχη, ημείς ως έμψυχα και κοινωνικά ζώα θα πρέπει να ενεργούμε γνωρίζοντας το αποτέλεσμα ως μας διακρίνει η λογική.

8. Το φίδι είναι ένα ζώον ερπετόν, το οποίον συντηρείται δια της τροφής του χώματος, το οποίον δεν μπορεί να ζήση κατά την χειμερινήν περίοδον, όπου έρχεται εντός των κρυπτών της γης και μέχρι τέλους Σεπτεμβρίου ή 20 Απριλίου, αναλόγως τας καιρικάς συνθήκας της φύσεως. Εκεί αυτό συντηρείται μέσα στην γην διά της ατομικής του τροφής. Και τον Απρίλιον αρχίζει την θερινήν ζωήν άμα και την τεκνοποίησιν. Χρειάζεται λοιπόν να είναι όλοι οι άνθρωποι προσεκτικοί κατά την διάρκειαν της ζωής των με τον φόβον καθ’ όλην την ώραν μήπως και αναγκασθεί κανένας όφις και δαγκάση και του προξενήσει ζημίαν και προβή εις δηλητηριάσεις και μπορεί να πεθάνη. Δι’ αυτό ο άνθρωπος όταν βαδίζη έχει φόβον εις τον δρόμον, έχει τον φόβον από τα φίδια και τα φίδια από τον άνθρωπον, διότι ο Θεός το έχει ορίσει να σέρνεται με την κοιλιάν εντός της γης όπως και η Λερναία Ύδρα.

9. Από την ημέραν καθ’ ην άρχεται η ζωή του ανθρώπου, άρχεται και ο χρόνος του Φείδου, δηλαδή να γίνη ο άνθρωπος χρόνος οικονομικά.