Αντίδραση στην φτώχεια και την ακρίβεια

Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον την ανακοίνωση του ΚΚΕ περί της ακρίβειας. Θα συμφωνήσω με το κείμενο, το οποίο λέει ότι η ακρίβεια και η φτώχεια δεν δημιουργήθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη και είναι αποτέλεσμα μιας γενικότερης πολιτικής και θα συμπληρώσω ότι βοήθησε και η ανοχή μας σημαντικά προς αυτή την κατεύθυνση. Θα μου επιτραπεί όμως να διαφωνήσω ως προς την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Δεδομένου ότι το ΚΚΕ έχει, υποτίθεται, ως στόχο την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη και λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι αυτό δεν είναι προγραμματισμένο να συμβεί την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον, μας ζητάει να κάνουμε υπομονή, να συσπειρωθούμε γύρω από το ΚΚΕ και να περιμένουμε την πολυπόθητη ημέρα της επανάστασης -ή μάλλον τη δρομολόγησή της, γιατί προς το παρόν δεν υπάρχει καμία ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση- για να δούμε κανένα φράγκο στο πορτοφόλι μας.

Λέει επίσης η ανακοίνωση ότι η ακρίβεια δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με κινήματα καταναλωτών. Πώς λοιπόν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί άμεσα; Δεν μας προτείνει κάποια λύση άμεσης αντίδρασης και ούτε και είναι διατεθειμένο να αναπτύξει καμία τέτοια αντίδραση, γιατί, εκείνο που πραγματικά έχει σημασία, απ’ ό,τι λέει, δεν είναι να ανακουφιστεί ο κόσμος από την ακρίβεια και την ανέχεια, αλλά να γίνει κάποια επανάσταση στο πολύ μακρινό και ακαθόριστο μέλλον και να πάρουν στα χέρια τους την εξουσία οι καταπιεζόμενοι. Όμως αυτό το μέλλον είναι τόσο μακρινό, που δεν πρόκειται να το δούμε ούτε εμείς αλλά, πολύ φοβούμαι, ούτε και τα εγγόνια μας.

Ποια είναι λοιπόν η λύση που μας προτείνει το ΚΚΕ στο άμεσο μέλλον για την άμεση αντιμετώπιση της ανέχειας; Όταν θα μας την ανακοινώσει τότε θα εγκαταλείψουμε τις ιδέες περί μποϋκοτάζ τροφίμων και καταναλωτικών προϊόντων -και βέβαια εφόσον θα πρόκειται περί πρότασης πρακτικής αντίδρασης και όχι απλώς θεωρητικής. Προς το παρόν νομίζω ότι η αντίδραση όσων βαρέθηκαν πλέον να δουλεύουν από το πρωί έως το βράδυ και να μην μπορούν να αγοράσουν ούτε τα απαραίτητα, είναι ο μόνος τρόπος για να καταλάβουν κάποιοι ότι δεν μπορούν να θησαυρίζουν σε βάρος μας, διότι η μόνη γλώσσα που αντιλαμβάνονται είναι αυτή που μιλάει με χρηματικά ποσά και διαφυγόντα κέρδη. Αν ο καταναλωτής δεν αγοράσει, τα προϊόντα τους θα μείνουν στα ράφια και συνεπώς πάει περίπατο το κέρδος τους. Ίσως λοιπόν τότε αποφασίσουν να ρίξουν τις τιμές και να αυξήσουν τους μισθούς ώστε ο καταναλωτής να αγοράσει. Εφόσον δεν υπάρχει περίπτωση να διοργανωθεί καμία απεργία διαμαρτυρίας για τους χαμηλούς μισθούς, την ανεργία και όλα τα άλλα, νομίζω η μόνη λύση είναι να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, ως καταναλωτές σε πρώτη φάση τουλάχιστον και αργότερα, ποιος ξέρει, μπορεί να διαπιστώσουμε ότι μπορούμε να κάνουμε και περισσότερα.

Όσο για τις επαναστάσεις και τις καταλήψεις εξουσιών, αυτό πολύ ευχαρίστως να το κουβεντιάσουμε όταν και εφόσον αυτές δρομολογηθούν. Όμως δεν βλέπω το λόγο γιατί θα πρέπει να περιμένω μέχρι τότε και να μην προσπαθήσω εν τω μεταξύ να ασκήσω πίεση ως καταναλωτής, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο που βαρέθηκε πλέον να περιμένει, αλλά να προσμένω μια ιδανική κοινωνία χωρίς να αντιδρώ, εκεί που μπορώ τουλάχιστον.